Pang!

Morgen is het alweer een jaar geleden. Een jaar geleden dat mijn zusje haar kwast neerlegde omdat ze nog even snel wat boodschappen moest doen bij de Lidl.
Niets bijzonders.
Shag. Kattenvoer. Lasagne.
Dat soort dingen.
Gewoon.
Wat boodschappen.
Even snel op de fiets.
Ik had het lijstje later nog in haar jaszak terug gevonden.
Bij haar zippo.
En wat Fishersman’s friends.

Ze had me een paar dagen eerder nog een sms gestuurd met een afbeelding van het schilderij waar ze aan werkte.
Ook naar haar zoon.

Ze had een goede dag gehad.
Ze was in een goed humeur geweest.
Eric was even bij haar langgeweest.
‘Ze was aan het schilderen’.

En toen ging ze boodschappen doen. Gewoon, een pakje shag, kattenvoer, even snel op de fiets.

Zo kunnen die dingen dus gaan.
Bij de vleeswaren bijvoorbeeld.

Gewoon: Pang. 

Of knap.