Zo lang als nu heb ik nog nooit niet geschreven. Da’s best een vreemde zin die natuurlijk van geen kant klopt maar u begrijpt mij vast.
Tja, waarom eigenlijk niet?
Ik denk omdat er misschien op het moment teveel is wat ik niet wil delen, terwijl dat nou net wel hetgeen is dat mij het meeste bezig houd. Het maakt je zo kwetsbaar hé?!
Maar goed, nu ik hier dan toch ben kan ik u net zo lief even een update geven. Alles -uitzonderingen daargelaten- gaat eigenlijk best goed. Heb het erg naar mijn zin als planner, leuke collega’s, ik ga tegenwoordig drie keer per week naar krachttraining. Dat doe ik met een gemengde groep en is erg gezellig. Ik ben de laatste tijd natuurlijk al veel met gezonde voeding bezig. Niet dat ik wil afvallen of zo hoor, ik heb mi een prima gewicht (oké, mijn buik mocht wel wat minder). Nee, de reden dat ik dat doe is echt puur omdat ik gewoon gezond wil blijven en er niet aan moet denken om osteoporose te krijgen (wat mijn moeder had). Je hebt maar 1 lijf hé?! En juist nu ik in de overgang zit is de zorg voor dat lijf gewoon heel belangrijk.
Weet u waar ik ook op zit? Djembé les😄. De djembé van Fenna stond ongebruikt heel erg in de weg te staan in de box van Ex, dus Neef en Ex namen hem graag voor me mee. Best nog lastig hoor, maar leuk ook! En ik voel inderdaad wel die energie stromen waar Fenna het altijd over had. Je kunt er veel emoties in kwijt. Kortom: het doet me goed, zeker omdat ik op haar djembé speel. Hij heeft zó zijn eigen geluid, veel hoger en feller dan de andere djembé’s. Straks mag ik weer ff lekker😃
Inmiddels is ook mijn vakantie achter de rug. Ik ben niet weggeweest. Kater Bram is niet erg fit en Kylian was een paar weken op de vegetatie aan het passen in Hilversum.
Met Kyl gaat het trouwens goed. Hij heeft het erg naar zijn zin in zijn functie als Duty manager. Voor een van de hotels mocht hij twee nieuwe concepten bedenken en presenteren, hij mag zich bemoeien met de styling (en heeft een marketingmanager en stylist ter beschikking die de wilde plannen vervolgens uitwerkt). Paar weekjes terug gingen ze met het hele managementteam naar Kopenhagen voor teambuilding. Klinkt leuker dan dat het was geloof ik want ze werden -na een reuze gezellige avond- de volgende ochtend om 7 uur gewekt voor een 5km run. Geloof dat ze ook een hotel willen openen daar, dus dat moest ook bekeken worden. Morgen kont hij geloof ik weer thuis. Wel gezellig hoor, hebben vorige week dan wel even lekker samen geluncht bij Schippersrijk maar verder hebben we elkaar de afgelopen weken niet gezien. Wil hem ook niet teveel claimen, maar soms mis ik het zo dat er niemand is die echt bij me hoort. Behalve Kyl dan. Je kunt je gewoon bijna niet voorstellen hoe eenzaam dat soms voelt.
En dat is een eenzaamheid die niet zo een twee drie valt op te lossen door vrienden en collega’s. Sociale eenzaamheid kun je oplossen. NMLK, vriendinnen, clubjes, you name it. Emotionele eenzaamheid is iets heel anders. Dat gaat veel dieper. Maakt je kwetsbaar.
Maar goed, ook ondanks dat ben ik over het algemeen nog steeds redelijk gelukkig hoor. Ik probeer alleen een beetje uit te leggen hoe ik me soms voel.
Hier laat ik het even bij. Mijn blog zat op slot. Misschien zet ik hem nu weer even open. Vind het nl. vervelend als mensen die ik net heb leren kennen mij googelen en dmv mijn blog ineens al dingen over mij weten die ik nog lang niet had willen vertellen. Vandaar.
Mocht ik mijn blog dus weer op het slot gooien dan hoop ik dat u de sleutel vraagt.
Liefs😘
Beaunino 