De eerste maand zit er gelukkig alweer op. Wat mij betreft mogen ze die hele januarimaand skippen hoor. Natuurlijk waren er ook leuke dingen zoals mijn 25 jarig werkjubileum vorige week. Ik vierde het samen met drie collega’s van de afdeling. Om half vier kwam de taxi voorrijden om ons (mijn peettante, een nichtje, Kylian en mij) naar Amsterdam te brengen. Wat een luxe hé! Tijdens de receptie werden we ook ontzettend verwend met cadeautjes, knuffels en mooie warme woorden tijdens de speeches. (Alleen dat ik ‘eigenwijs’ ben, daar ben ik het natuurlijk helemaal niet mee eens: Ík?) Helaas had de receptie nogal een abrupt einde doordat er iemand was flauwgevallen op de harde tegels. Gelukkig liep dat verder allemaal met een sisser af.
Ook was het heel erg leuk om Lls weer te zien afgelopen vrijdag. In tegenstelling tot de keer ervoor was het nu heel erg gezellig en ontspannen. Ik vind hem gewoon zo leuk, ik voel me net een verliefde puber als ik bij hem ben. -En zo gedraag ik me helaas ook.- Hij bracht me heel lief weer thuis.
-Heb me trouwens voorgenomen om dit jaar niet mee aan Tournée Minérale dit jaar. De uitdaging zit hem voor mij meer in het maat houden. De wijn helemaal laten staan is geen enkel probleem voor me!-
Over grenzen bewaken gesproken: Nav mijn vorige blogs heb ik afgelopen week een boek gelezen van Carolien Roodvoets: ‘Niemandskinderen’. Het gaat over de gevolgen van een onveilige jeugd. Ik vond het erg verhelderend en soms ook enorm confronterend en pijnlijk.
-Tijdens mijn zwangerschap had ik me ook al een poosje verdiept in overleving strategieën en familie opstellingen, ik was dat bewuste boek toevallig in de bieb tegen gekomen toen ik alles wat los en vast zat las over opvoeding (ik was nogal onzeker hoe ik dat in mijn eentje aan moest pakken)-
In ieder geval heeft het boek ‘Niemandskinderen’ voor mij weer wat meer licht op de zaak geworpen. Of dat nu goed nieuws is dat is een tweede. Ik neig er nu toch meer toe om te geloven dat de oorzaak van Zus haar omslag in karakter grotendeels is veroorzaakt door het wegcijferen, het verloochenen van haar Zelf: haar identiteit en authenticiteit.
Er zijn verder bepaalde dingen die ik misschien een beetje verdrongen heb die aan mij beginnen te knagen. Ik ben dus nu van plan om over een poosje gewoon, even een beetje bij te praten met M1 en M2, haar exen. Gewoon eens even kijken of sommige beelden kloppen met wat ze aan hen heeft verteld. -Als ze dat al gedaan heeft.-Ik kan het niet laten rusten.
Afgelopen zaterdag was trouwens ook erg leuk. In juli hadden Rem en ik al kaartjes gekocht voor Eric van Souers in ‘t Spant. Alvast een cadeautje voor mijn schoonmoeder Lies haar verjaardag. En dat was dus afgelopen zaterdag. Vooraf met z’n drietjes een hapje gegeten, erg gezellig. Het deed me goed te horen dat Lies mij nog steeds tot de familie schaart en dat ik nog steeds welkom zal zijn.
Eric was leuk / mooi. Zat alleen natuurlijk weer achter een giraf met olifantenoren, verneukeratief voor mijn nek. Rem had nog heel galant gevraagd of ik wilde wisselen, stom-stom-stom van me.
Vandaag ben ik dus lekker een dagje vrij, Kylian doet als hij uit zijn werk kimt de boodschappen (hij heeft nl. ons Up!je mee, voor wat, hoort wat). Dus nu wasjes draaien, nageltjes doen, roeien, beginners work-out, nog iets verstellen en dan gezellig in bad (met mijn cellulitis roller).
Fijne dag nog!
Beaunino 