Just another birthdayletter

Je bent vandaag jarig mam, of nee dat zeg ik niet goed, het is je geboortedag. 76 had je vandaag moeten worden, maar het werden er maar net aan 72.

Het gevoel van jou missen, van jullie missen is gewoon deel gaan uitmaken van wie ik ben. Het zit door mijn hele ziel en zaligheid verweven. Meestal is het een rustige pijn, als mijn knie waar je een poosje geleden al een pleister en een kusje op hebt gedaan, of als de buikpijn na de warme melk van jou en de handen van pap. Maar heel af en toe is het ook nog een gemene heftige pijnscheut die voelt alsof mijn binnenste wordt gekliefd door een vlijmscherp mes. Misschien kun je een rouwproces nog het beste vergelijken met de zee:

Ken je die golven die zo groot en sterk zijn dat ze de grond onder je voeten laten verdwijnen en je kopje onder doen gaan? Waarbij je terecht komt in zo’n krachtige stroming dat je niet meer weet wat onder en boven is? Denkt dat je verzuipt maar uiteindelijk toch proestend boven water komt?
De kracht van de golven neemt met de tijd af, deze grote golven worden na verloop van tijd gewone golven, met heel af en toe een eigenwijze grote golf ertussendoor. En uiteindelijk worden het van die kabbelende, fluisterende golfjes. Golfjes die je vertellen dat het is zoals het is, en dat het goed is, ondanks het gemis. Golfjes waar je je uiteindelijk aan overgeeft als je in de branding naar een strakblauwe hemel ligt te kijken en zij zachtjes je tenen kussen. En net, als je het niet meer verwacht spoelt er dan ineens weer zo’n gemene grote golf over je hele lijf!

Wat hielden wij alle vier toch veel van de zee en het strand hé? Nog steeds als ik daar ben of loop zie ik zoveel beelden van vroeger, jullie voelen daar altijd zo dichtbij voor mij.

Jullie dood heeft zo ontzettend impact op mijn leven gehad. Ik sta zo anders in het leven dan in 2012. Natuurlijk heeft de overgang daar ook wel mee te maken. Ik voel me soms alsof er een orkaan over mijn leven heeft gewalst. Alles weg. Jullie, Rem, mijn oude baan…

En toch gaat het goed met me hoor mam, niet ongerust zijn alsjeblieft. Ik denk eigenlijk dat je best trots op me zult zijn. Nou ja, meestentijds dan, ik ben nog steeds wel eens stom en onbezonnen bezig hoor.

Weet je wat ik nog het meeste mis? Het gewoon samen zijn. Het aan twee woorden -of gewoon geen woorden- genoeg hebben. En dan bedoel ik niet alleen op het elkaar begrijpen en doorvoelen, maar ook onze gedeelde humor. Ook met Fenna natuurlijk, voordat ze haar eerste infarct kreeg. Er was vroeger niemand om en met wie ik zo kon lachen als met en om haar, met jullie twee.
Kylian en ik kunnen gelukkig ook ontzettend veel lol samen hebben. Hij heeft precies eenzelfde soort humor, zo leuk is dat mam, om jullie dan een beetje in hem terug te vinden.

Het gaat trouwens goed met Kyl hoor. Vorige week heeft hij een tweede gesprek gehad bij een van de twee hotels (wat eigenlijk een keten is van 4 hotels). Bij Kluis verdiende hij best goed, en daarbij kreeg hij dan nog gedeelde fooi wat hij als F&B manager niet meer zal gaan krijgen. Hij wil er niet op achteruitgaan wat inkomen betreft, dus ik ben zéér benieuwd hoe dat afloopt😁 Vandaag gaat hij met z’n oude chef lunchen en vanmiddag krijgt meneer een update van het bedrijf waarin hij (oké en ik zei de gek) wat geïnvesteerd heeft. Je zou zo trots op hem zijn en we zouden hier zo’n lol hebben gehad samen. Het zat er al jong in hé, je zal wat keren met hem restaurantje hebben gespeeld en gemonopolied. Zonder blikken en blozen nam ‘de bank’ onze hotels in en verklaarde ons failliet. Heb jij ooit wel eens gewonnen? Ik niet. Martijn ook nooit. -Nou ja, dit soort gesprekken bedoel ik nou mam, met jou kan ik dit soort dingen delen. Een ander vind het vast niet zo interessant.meestal deel je dot soort dingen met je partner en ouders. Dat mis ik wel.

Met Neef moet ik trouwens echt snel wat afspreken hoor. Ik ben echt een tante van likmevestje. Hij zou laatst komen logeren maar zegde op het laatste moment af, jammer, maar we zijn gewoon allebei zo druk.

Ik natuurlijk ook met mijn nieuwe werk. Wat een lastig klusje is dat plannen soms. Meestal ben ik om half vijf gewoon nog bezig. Gister was er een ok uitgevallen, echt heel vervelend. Vandaag moet ik daar op een of andere manier een oplossing voor zien te vinden. ‘Maar dan ga je toch niet naar huis mam, daar zou ik dan eerst gewoon een oplossing voor zoeken’, zei Kyl tijdens het eten.
Ach mam, alles wat er gebeurd is heeft mij ook geleerd ‘grote issues’ in de juiste proportie te zien: Het is vervelend, maar we kunnen het vast nog oplossen. Zoiets.

Hoe het met de liefde staat? Ach, op een bijzonder laag pitje. Af en toe spreek ik wel eens af. En ondanks dat dat meestal wel gezellig is sta ik nog niet echt te trappelen om elkaar beter te leren kennen. Ik vind het gewoon wel best zo in mijn eentje met Kyl.
Het snel verliefd worden op iedere man waarmee ik -bij wijze van spreken- meer tijd doorbracht dan twee uur is nu wel voorbij. Dat kwam volgens mij gewoon door de heftige emoties van de jaren daarvoor. Denk dat ik gewoon weer wat stabieler ben inmiddels.
Ik zie je lachen:’ jij en stabiel Kind?’😂

Nou mam, mijn wekker gaat dus ik stop. Hier nog wat gezellige kiekjes van afgelopen week.

Wat vind je van mijn broek? Kwam dat tornmesje in jouw naaidoos toch nog eens van pas😀. Vijvertje is ook weer mooi nu, ik heb het geschilderd en een nieuw pompje geïnstalleerd. Moet nog wel veel doen in de tuin hoor. Kyl gaat vd week hopelijk aan de veranda beginnen.

Andere foto’s zijn van afgelopen zondag met Karin. Hebben maar liefst 16 km gewandeld. Wie had dat ooit gedacht hé, dat ik dat weer zou kunnen! De krachttrainingen doen me echt goed. Natuurlijk wel onderweg steeds gezeten met een drankje😋☀️🍻
Vrijdagavond ga ik met San naar Zaandam, ook heel veel zin in. Zijn verder drukke weken wat werk betreft want ik ben de komende twee weken de enige planner van ons specialisme.

Oh mam, je bent vast nu alweer doodmoe van mijn geklets, of niet? Weet je nog dat je vroeger wel eens zei: ’Kun je nou alsjeblieft even twee tellen je mond dichthouden Kind?’

Lieve mam, ik laat je verder met rust vandaag, heb het maar fijn en warm daar vandaag. Ik hoop dat je alle liefde die ik je zend kan voelen. -Maar dat kun je hé, wij hebben geen woorden nodig. Wij voelen elkaar!-

Liefs🌸❤️☀️😘