Neef, Kyl en wij: het leven gaat door en door

Happy birthday Neef😎🍺🌻

Mijn hemel lieve mensen, wat vliegt die tijd toch. Het lijkt pas gisteren dat Zus me belde om te zeggen dat de weeën waren begonnen, en vandaag is Neef alweer twintig jaar! Het feestvarken zit nu lekker met zijn vriendin ergens in een hotel, dus die vermaakt zich verder wel. Zo fijn dat hij door zijn relatie met Tam nu ook direct deel uitmaakt van een liefdevol en warm gezin. Geniet er maar van Mien Jong💜
andaag (bijna alleen maar) aan Fenna en mijn ouders. Hoe spijtig het is, dat ze Neef en Kyl niet volwassen zien worden. Ik voel me soms zo te kort schieten op alle tante fronten. Ik had zo graag hun successen maar ook de zorgen gedeeld. Of gewoon niets gedeeld, maar soms gewoon even naar dat niemandsland dat ouderlijk huis heet gegaan. Dat huis, waar je mag mopperen, de koelkast open rukt zonder te vragen, of het koffiezetapparaat doodleuk aanzet als je zin hebt in een bakkie. Ik had zo graag nog gewoon even gaan zitten bij mijn moeder aan tafel. Gewoon even stil zitten samen. Beetje kijken naar de tuin, naar de kleine kat van de buren. De radio even harder zetten, of juist zachter, terwijl mam haar kleine handen geruststellend doen van tik-tik-tik, en ik de zegeltjes lik , af en toe elkaar stilzwijgend aankijken en toeknikken. Ik zie haar glimlach zo voor me, haar liefdevolle ogen knijpen me toe. ‘Jij nog een wijntje kind?’ Nergens leek de tijd meer op pauze te staan dan in mijn ouderlijk huis. Veilige muren, warme armen. Onvoorwaardelijke liefde. Ik mis ze soms zo. Alledrie. Èn het huis. Maar goed, genoeg gemis. Genoeg tranen voor nu. Over naar de blije dingen. (Denk🤔…)Ik heb nog steeds veel plezier om Kyl met al zijn netwerkactiviteiten. Vrijdag had hij ook weer wat hoor. J. had hem vorige week gevraagd of Kyl adhoc voor vrijdagavond even zes man horecapersoneel kon regelen voor een event op een boot in het IJ. Vond hij hartstikke leuk natuurlijk, je zou hem moeten horen aan de telefoon, ons regelaartje. In het hotel geeft hij het ook naar zijn zin. Wel buffelen hoor, en dan na sluit vaak nog met de nachtbus naar huis. Hij denkt erover om naar Amsterdam te verhuizen. Op zichzelf te gaan wonen. ‘Antikraak of zo mam, een collega doet dat ook’. *slik*Ach, en verder?Alles gaat wel oké. 8 ga ik wijn proeven met mijn nichten en een paar tantes. (Alsof we dat nog nooit gedaan hebben;)Daar heb ik echt zin in. Mijn tante Agnes zou daar ook zo van genoten hebben, zo’n uitje. Zij was toch altijd wel de superglu voor dat soort feestjes, maar eigenlijk hebben we met elkaar altijd wel veel lol. Dezelfde humor. Ja, echt zin in. Ook leuk voor tante Nel, het is een verjaardagscadeautje voor haar van ons. (Hoe verzinnen we het hé;-)Vrijdagmiddag ga ik met Kyl iets leuks doen. Naar Alkmaar of zo. Misschien wel Almere. Komend weekend weer werken. Al met al gaat het dus redelijk hier. Ik heb Rem zondag voor het laatst gezien. Hij maakt lange dagen. Straks zal hij rond half negen pas thuiskomen en hij gaat ook weer op een redelijke tijd naar bed natuurlijk. Wel fijn om straks weer even met hem bij te kletsen hoor, het blijft toch mijn maatje hé, we kletsen en discussiëren hier altijd wat af samen. Ondanks dat er natuurlijk dingen níet goed gaan tussen ons stel ik zijn mening meestal heel erg op prijs. Rem en ik zijn verbaal zeer aan elkaar gewaagd, zijn visie is altijd interessant. -Nou ja, dat vind ik- Gek eigenlijk toch dat mensen intelligentie aan een functie koppelen. Rem is dan wel dyslectisch, maar verbaal veegt hij -met steekhoudende argumenten- de meeste mensen van tafel. Het lijkt nu net alsof ik niet wil scheiden, maar dat wil ik wel. Maar Rem is toch mijn thuis, mijn maatje, mijn FAMILIE. Pfff…soms is het zoveel. En daarom doen we het met beleid, rustig aan. #alles komt goed(Gewoon door roeien;)