Fen,
Toen ik klein was en samen met mijn jou nog gewoon thuis woonde wilde ik altijd alles wat jij ook had, deed, droeg, etc.weet je nog?
‘Als jij nét zo oud bent als Fenna mag jij dat ook hoor kind’, zei mam dan.
Ik kon niet wachten en niets frustreerde mij meer dan steeds weer opnieuw ergens te klein voor gevonden te worden: was ik eindelijk groot genoeg voor de kleuterschool, verliet jij hem al weer, mocht ik eindelijk op vrijdagavond naar het Witte huisje -the Place to be- gingen jullie massaal naar de Grot, a No-Go-area voor mij natuurlijk.
Ja, mijn grootste wens was denk ik dat ik net zo groot was als jij, en mee mocht doen met jou en jouw vriendinnen. Wat jullie deden vond ik veel leuker en spannender dan de dingen die ik deed met mijn leeftijdsgenootjes. Cora, Tineke, Monique F, en ons nichtje Annemieke die maar tien dagen met jou scheelden weten dat vast nog wel.
Gék werd je er soms van.
Toen jij net zo oud was als ik nu vandaag ben was het een prachtige herfstdag in november 2014. Het was zelfs zulk mooi weer dat ik de tuindeuren die middag een paar uur open had gezet, ongekend voor die tijd van het jaar. Je appte me een foto van het schilderij waar je mee bezig was. En natuurlijk ook ‘hvj’ en ‘ksjs’. Hetzelfde had je naar je zoon gestuurd bleek later. Even voor zessen had je je kwasten neergelegd om nog even snel op de fiets wat boodschappen te doen bij de Lidl. Het was het laatste wat je deed. Bij de vleeswaren knapte het aneurysma in je hoofd en raakte je in een onomkeerbaar coma.
Toen die dag, toen je precies net zou oud was als ik vandaag de dag, wisten we niet dat er na de volgende dag geen volgende meer zou komen voor jou.
De tijd heeft ons ingehaald; na morgen zal ik voor het eerst ouder zijn dan jij bent geworden.
En ik wens vanuit de grond van mijn hart dat het niet zo was.
Hvj, voor altijd
je kleine zusje
Beaunino schrijft 
Plaats een reactie