The fam. party part 1

Hoewel het nog een dikke maand duurt zijn we al druk in de weer met het plannen maken ons ‘samen 120’ feestje dat we bij ons thuis gaan geven. Best wel een uitdaging want er komen dan tussen 1700 en 2100 zeker veertig maar misschien ook wel zeventig mensen bij ons tapas eten. Zoiets vraagt dus wel een klein beetje voorbereiding.

En daar kan ik zo van genieten. want ik vind feestjes organiseren altijd ontzettend leuk. Wij alledrie volgens mij. -Wat het dan ook direct weer een beetje lastiger maakt-

Lopende issues van de afgelopen weken zijn onder andere: Wel of geen tap?
Kyl is absoluut tegen. ‘De helft van de mensen kan niet tappen Rem, de helft van je bier wordt zo weggespoeld’. Daar heeft hij een punt natuurlijk. ‘Maar het is wel gelijk gekoeld’ schermt Rem daar vervolgens weer tegenin die natuurlijk wel te porren is voor een eigen tap, ‘dus het scheelt ook weer plek in de koelkast voor de hapjes en andere drank’
‘Misschien kunnen we zo’n Isobox gastronorm kopen of huren om de hapjes koel te houden?’ Dat ben ik dan mensen, die mij de laatste weken intensief heeft verdiept in de wonderlijke wereld van de cater-mogelijkheden.
Kyl oppert om dan toch gewoon die flessen wijn in de vijver te gooien met ijsblokjes. Hmm🤔

Voordeel van een gezin met drie leden is dat er altijd een meerderheid valt te behalen;-)
Rem en ik zijn dus gelukkig al -zonder enige bemoeienis van Down Under- overeen gekomen dat de bbq en de bierkoelkast/ biertap /sangria onder het afdak van de schuur zullen komen te staan. Bij het goed weer scenario dan. (Ik heb gister trouwens al hele leuke vrolijke lampionnetjes voor onder dat afdak gekocht. (Oké, 2 setjes, natuurlijk moeten die ook op de veranda, zo gezellig). (Oké…+bordjes, schaaltjes, tafelkleden, 3 opklapbare barkrukjes, een mega-terraskachel (waar ik direct Efteling associaties bij kreeg, op zo’n plaatje lijkt zoiets dan toch altijd kleiner hé?) en een partytent van 6 bij 3 van de A.ction, voor -je weet immers maar nooit!-. Want je wil natuurlijk niet dat al die mensen staan te blauwbekken in de regen. Of erger: dat ze met z’n tachtigen tegelijk willen gaan schuilen op de veranda.
Rem lijkt het vooralsnog dan ook maar het beste om ons grote oranje bouwzeil vanaf de uitbouw over de pergola te laten hangen. ‘Zetten we langnek daar wel onder’. Voor het pp is hij te groot. 

Tja, mooi weer scenario’s, slecht weer scenario’s, we zijn in gedachten al overal op voorbereid.
En het eten is natuurlijk ook best een dingetje. Kyl en Rem stemden helaas tegen mijn suggestie om
een privé ober in te huren.
‘Je bent gek mam, daar ga je toch geen geld aan uitgeven’. (Voor het gemak vergeet hij even waar hij zijn centen mee verdient). 
We moeten dus met een tapasmenu op de proppen zien te komen wat niet al te arbeidsintensief is, betaalbaar is, genoeg vult, ook geschikt is voor de vegetariërs onder ons, en lekker smaakt bovendien.

Een lopend buffet vind ik absoluut geen optie, ook al omdat er natuurlijk her en der verschillende plekken zijn waar we moeten staan / zitten: ongeveer acht tot tien mensen op de veranda, drie tafels met ongeveer 20 tot 25 zitplaatsen op de middencirkel onder het partypaviljoen (tegenwoordig inderdaad dus de middenrechthoek voor de oplettende lezer;), twee statafels met 6 barkrukken op Place d’hortensia (dichtst bij het huis) en eventueel nog wat mensen binnen in de uitbouw, misschien dus nog een extra sta tafel ergens lenen.
Het lijkt me veel gezelliger om gewoon de schalen met de hapjes rond te laten gaan. Zelf ga ik denk ik een grote tortilla bakken en gamba’s pil-pil maken (al is het alleen al om de geur) en Kyl had het al over een dessert. Rem regelt het tentenpark wel.

Dusss.

Ja, zo leuk, al die voorbereidingen. Het ‘menu’ begint inmiddels ook al een beetje vorm te krijgen. Een klein beetje van onszelf en een paar warme party-pannen met saté en kippenpootjes van de catering want ik ga natuurlijk niet de hele tijd achter de bbq staan, ik ben de gek. Zo a-sociaal ben ik nou óók weer niet;)
Weet u trouwens waar ik ook zo mijn zinnen op heb gezet?
Op gefrituurde geitenkaasballetjes/kroketjes. Geen idee waar ik zoiets kan kopen. U? -Als ik die zelf in elkaar moet flansen wordt het natuurlijk 1 grote fiasco.-

Soms best jammer dat ik zo’n waardeloze kok ben. Lijkt me enig, om een eigen tuinfeest/ cateringbedrijfje op te zetten.
Wie weet, ooit. Blijven dromen!
De partytent/lampionnen/ barkrukken / schalen/ terrasverwarmers/ en al wat er de komende weken vast nog aangeschaft zal worden hebben we dan in ieder geval al.

Ach, zoals ik al zei: we hebben nog even. Nu eerst (hopelijk) het Ajaxfeestje -met helaas de in- en intreurige smet daarop:(