Ik had het al een beetje voelen aankomen natuurlijk: het gewricht van mijn grote teen is ontstoken.
Nu slik ik sinds gister dus 3x50mg diclofenac en vandaag gaat het alweer iets beter.
Zo pijnlijk als toen in mijn nek en pols was het gelukkig deze keer (nog) niet, aanraking was nog wel te verdragen, er op lopen kan ik alleen niet. Het lullige bij mij is dat zo’n ontsteking nooit echt vuurrood wordt en heel erg dik zoals bij normale mensen met een ontsteking. 
Wel zie je bijvoorbeeld een tijdje na zo’n ontsteking een vergroeiing, bijvoorbeeld op mijn rechterpols. Ziet er niet uit zo’n dikke knobbel:
Die rimpels en die sproeten en vlekken trouwens ook niet.
Natuurlijk valt het allemaal in het niets bij het overlijden van Jaixy, dat besef ik mij terdege. Over all ben ik echt heel erg blij en dankbaar voor wat ik allemaal weer kan. Maar in mei 2013 ben ik dit blog juist begonnen vanwege de ontstekingen in mijn lijf, dat was de rode draad, vandaar dat ik er nu toch nog maar even wat over schrijf.
Beaunino schrijft 
Plaats een reactie