Dit is de man…

De laatste dag in maart is alweer aangebroken. De narcissen en krokussen staan alweer vol in de bloei, iets waarvoor ik altijd graag een kleine omweg maak naar huis.

We werkten op de dagen dat we niet moesten werken lekker door in de tuin.
Vorige week vrijdag kwamen ze het zand al brengen. Ze hadden zich een week vergist dus nu kijkt onze arme buurman alweer een week tegen ons zand aan.

Zondag hebben we nieuwe tuinmeubeltjes uitgezocht. Het waaide zo hard dat zelfs Rem niet in de tuin aan de gang wilde. Dat ik hem ooit nog eens mee zou krijgen naar Ikea op tweede paasdag. (Dat is toch echte liefde;-)

Vanavond nog een avonddienst en dan twee dagen vrij. Morgen begint Rem met het zand de tuin in kruien. De tegels komen zaterdag. Die worden ook op straat geleverd dus die moeten ook naar achter. Ze mogen zolang bij de buurman op het erf staan. Pas in het weekend 9/10 april worden ze gelegd.

Even een tuinupdate voor de leuk:


Alle grond moet overal even hoog.

De bewoners voor ons hadden bijna overal van dat groen net ingegraven. Gèk word je ervan. Déjavu van negen jaar geleden bij onze eerste tuinmetamorfose.

Mijn vader hielp tóch nog een beetje mee.

Nog een erfstuk. Net of zijn energie er nog aanhangt. Gek hè?!

Ziet u wat ik zie?
Ik zie mooie Hosta neuzen:-D

Was trouwens wel iets raars aan de hand:
Het lijk van haan Lummel is gewoon helemaal verschwundem. Geen veertje meer te vinden, helemaal niets! Terwijl kip Lotte, die in september meen ik al dood was nog steeds niet is vergaan.
Misschien was hij wel ècht Heilig. The Passion in de achtertuin, why not;-)

Zonnetje scheen heerlijk zondag, dus we namen het er ook even van natuurlijk.

Spook uiteraard ook. Mèn wat had die gezwoegd!