Een plotje

Gister vertelde ik al even over de opdracht van de schrijfcursus die ik volg.
Vanmorgen vond ik een bericht waar ik misschien wel iets mee kan. Het bericht ontroerde me zelfs een beetje, en al snel ging ik fantaseren over wat er gebeurd zou kunnen zijn.

Het gaat om dit lieve berichtje:

Mijn plot: -fictief dus-:
Piet en Martha hebben elkaar 60 jaar geleden ontmoet op een dansfeest en krijgen een relatie tot Piet een half jaar later schipper wordt op de grote vaart.

Omdat Martha haar moeder vlak voor haar overlijden beloofd heeft goed voor haar vader en broertje te zorgen, is het voor haar onmogelijk met Piet mee te gaan.

De eerste maanden schrijven ze nog naar elkaar, maar uiteindelijk besluit Piet abrupt een eind aan het contact te maken om Martha de gelegenheid te geven hun onmogelijke liefde te vergeten.

Martha stuurt daarna nog zeker twee jaar lang brieven, maar Piet verscheurt ze om zichzelf niet te kwellen, zonder ze te lezen.

Hoewel Piet in de jaren die volgden getrouwd is, is hij altijd aan Martha blijven denken, en hij betrapt zichzelf erop dat hij, inmiddels 82 jaar oud, veel vaker aan de gelukkige tijd met Martha terug denkt dan aan de voorbije jaren met zijn eigen inmiddels overleden vrouw.

Hij wil Martha heel graag nog eens ontmoeten om te zien hoe goed ze het nu maakt en probeert haar via briefjes in de supermarkten in Haarlem en omstreken op te sporen.

Een paar scholieren vinden de oproep van de oude man zo leuk dat ze het bericht op Facebook plaatsen, waar het al na een paar keer gedeeld te zijn terecht komt bij Martine, de kleindochter van Tine, de weduwe van broer Jan.

Helaas is Martha enkele weken eerder na een lang ziekbed overleden en Tine besluit de oude man op te zoeken en hem de brieven die Marta nog altijd bewaard heeft terug te geven.

Tine verteld Piet over het verdere bittere verloop van Martha’s leven.

Piet zijn hart breekt als hij hoort dat Martha de rest van haar leven alleen is gebleven, in het volste vertrouwen dat ze hem later ooit weer zou ontmoeten.

Als Tine haar kofferbak opent opent om de brieven te geven blijkt dat Martha tot een paar weken terug nog iedere week naar hem heeft geschreven.
———

Aan de hand van dit plot wil ik dus nu het verhaal gaan schrijven. Ik twijfel nog een beetje of ik het chronologisch laat verkopen of begin bij het plaatsen van de briefjes in de supermarkt. (Geef maar geen advies hoor, ik moet het zelf bedenken).

Nu eerst even naar de Bieb en wat leuks aantrekken voor vanavond. De jongste oom van mijn vader wordt 65 dus we hebben vanavond een gezellig feestje. Echt zin in! Hoewel ik de familie van mijn moeders kant vaker zie is de familie van mijn vaders kant ook erg gezellig.
Ja, zij houden ook wel van een feestje.
Morgenochtend zal er van schrijven dus wel niet zo heel veel komen vrees ik, en morgenmiddag /avond moet ik werken. En zondag voor 24:00 dus de deadline.

Hmm.
Misschien sla ik de bieb maar beter even over bij nader inzien.

Fijn weekend allemaal!