Vanavond moest ik mijn moeder vertellen dat haar broer Joop is overleden.
‘Niet huilen kind, alsjeblieft niet huilen’, zei ze, en ze pakte mijn hand.
Ik vermande me en daarna dronken we thee, sherry en rosé.
-Ik had zin in een sigaret.-
Wanneer houdt het op?
Wanneer houdt het nou eindelijk eens op?
Sinds juni 2013 hebben mijn moeder en ik mijn zusje (50), mijn vader, een neef (46) drie ooms en twee tantes verloren.
‘Het wordt steeds gezelliger daarboven’, schreef Ilona net op FB, dat is mijn nichtje wiens vader in het voorjaar overleed.
Óók een broer van mij moeder.
-De broers zijn nu op.-
Ik zei toevallig hetzelfde tegen mijn moeder als wat Ilona schreef.
‘Wie weet staat oma wel boven aan de trap, net als vroeger (op haar duplexwoning): ‘ “Kom d’r in luitjes, kom d’r in!”
-En we konden er allemaal in.-
Zo ga ik het maar bekijken.
Zo ga ik er maar mee om.
Mindfucking noemen ze dat geloof ik.
-Wie een beter idee heeft mag het zeggen.-
Onze huisarts is morgen weer terug van vakantie. Om half negen ga ik eerst voor mezelf naar haar toe en ’s middags komt ze naar de Schelp voor mam.
Ze is best lief, leuk, aardig en oké hoor, tenminste dat geloof ik, maar wat had het fijn geweest als dr. Spruitje gewoon nog langs kon komen.
-Desnoods op zijn fiets.-
Ik wens mijn nicht Annet, een van de meest trouwe volgers van mijn blog nogmaals heel veel sterkte en liefs, evenals de rest van haar familie, mochten zij dit lezen.
-Willen jullie aub niet mij condoleren, dat vind ik niet gepast, ik ben maar een nichtje.-
Plaats een reactie