Quality pubertimes;-)

‘Moeten we nog wat voor jou meenemen?’
We staan op de drempel van de schuurdeur.
Rem is druk in de weer met het sorteren van steeksleutels, zagen en snoeischaren. ‘Weet je wel hoeveel je er hebt?’ Zo te zien heb ik er wel een stuk of twintig. Groot, klein, scherp, bot, oud en nieuw. Allemaal liggen ze weer keurig in het gelid.
Braaf knik ik als hij vraagt of ik ze nu voortaan alsjeblieft op de juiste plank terug wil leggen.
‘Maar moeten we nou nog wat voor je meenemen?’
‘Doe maar wat van die grote rode appels’.

‘Eerst even langs de Hema hoor. Kijken of ze die lage rosé glazen nog hebben’.
Kyl zucht. ‘We zouden toch alleen naar de Albert Heijn mam?’

Nadat we rosé- èn latte macchiato glazen hebben gekocht mag ik bij Gods gratie ook even het boetiekje aan de overkant binnenwippen. ‘Heel snel dan hoor!’
-Ja, zo is er natuurlijk niets aan-.

Na de bakker gaan we naar de slijter. ‘Kijk, ze hebben hier Bacardi Melon mam, die heb ik nog nooit ergens gezien’. Kyl loopt rond als een kind in een snoepwinkel met ogen als schoteltjes zo groot. Al die verschillende bieren en likeuren vragen er gewoon om nader bestudeert te worden. Het assortiment is dan ook wel zeer aantrekkelijk moet ik toegeven. Ik zwicht voor een kromme fles Prosecco voor mijn nicht. Kyl wijst op een andere fles.
‘Weet je wel wat déze hier zo ongeveer kost mam?’
-Hij wèl kennelijk-.

Hoe kort is het nog maar geleden dat hij uren kon doorbrengen voor de aquaria met de visjes, en de kooien met de ratjes en de hamsters in de naastgelegen dierenwinkel?
Those times are gone: ‘Kom op mam, nee we nemen géén konijn.
Hier is je graan.
Ga je nou mee?’

We moeten ook nog even wat leuks kopen voor tante Nel bij de bloemenboetiek.
‘Dat doe je nou altijd. Je zei dat we “echt alleen even” naar de AH zouden gaan mam…’

Een half uur later komen we dan toch met de weekendboodschappen uit de AH. Voor onze volle kar loopt een vrouw met een hondje. ‘Chanel, netjes náást hoor’ roept ze. Kyl schiet in de lach. ‘Alsjeblieft mam, beloof me dat je nooit een Chiewawa neemt. En hem al helemaal geen Chanel gaat noemen. Wie noemt zijn hond nou Chanel?’ Kyl schudt zijn hoofd terwijl hij de boodschappen voor me in de achterbak tilt.
‘Ehh…wij hebben onze haan Lummel genoemd, weet je nog?’

‘Nou, best gezellig dat je weer eens mee was hoor Kyl’, zeg ik terwijl ik de auto start. 
‘Is goed hoor mam. 

Mag ik trouwens de auto even lenen vanmiddag?’

Als ik de straat in rij sla ik verschrikt mijn hand voor mijn mond.
‘K##%t Kyl’.
‘Wat is er mam?’
‘Ja, wat denk je?

Zijn we de appels voor Rem nog vergeten!’